Σχολική ετοιμότητα: Είναι το παιδί μου έτοιμο να ξεκινήσει το Δημοτικό;
Αρχή σχολικής χρονιάς μύρισε Η προετοιμασία για την είσοδο των μικρών μας φίλων στο Δημοτικό Σχολείο, δεν έχει να κάνει μόνο με τσάντες, κασσετίνες, μολύβια και λοιπά αναλώσιμα ή τουλάχιστον καλό θα ήταν να μην περιορίζεται σε αυτά. Η ηλικία ενός παιδιού και η λήξη φοίτησης στο Νηπιαγωγείο, δεν αποτελούν τα μόνα ασφαλή κριτήρια ομαλής ένταξης στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Η ικανή ψυχοσυναισθηματική Νοημοσύνη, οι άρτια απαρτιωμένες εγκεφαλικές λειτουργίες, οι καλώς αναπτυγμένες γραφοκινητικές δεξιότητες, η κατάκτηση ορθής άρθρωσης, είναι κάποια από τα στοιχεία προς εξέταση και αξιολόγηση.
Και αυτό για δύο κυρίως λόγους: 1. Ώστε να διασφαλίζεται η ομαλή και ανεμπόδιστη ένταξη του παιδιού σε ένα νέο, απαιτητικό πλαίσιο 2. Να ανιχνεύονται – από ειδικό επιστήμονα- εγκαίρως, πιθανές δυσκολίες, οι οποίες μπορεί να μην γίνονται αντιληπτές στους γονείς ή να διαλάθουν της προσοχής του εκπαιδευτικού.
Στην κοινή πεποίθηση των περισσοτέρων γονέων, τα παιδιά χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν, η επίλυση της όποιας δυσκολίας επαφίεται στην ωρίμανση κτλ. Συχνά οι γονείς νιώθουν πίεση καθώς συγκρίνουν τα βλαστάρια τους με άλλα παιδιά του συγγενικού και φιλικού περιβάλλοντος. Από την πλευρά τους οι Εκπαιδευτικοί καλούνται να αναλάβουν ένα πολυσχιδές έργο, χωρίς πάντοτε να έχουν την υποστήριξη και συνεχή εκπαίδευση που είναι απαραίτητη. Σε άλλες χώρες, η αξιολόγηση της σχολικής ετοιμότητας των παιδιών , είναι ένα μοντέλο που απέδωσε χρήσιμα συμπεράσματα και απέτρεψε πολλές δυσεπίλυτες καταστάσεις, ειδικά όταν αυτές χρονίζουν.
Από διεθνείς μελέτες, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι 10-12% του μαθητικού πληθυσμού εμφανίζει Μαθησιακές Δυσκολίες, 7-10% εμφανίζει Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα κτλ. Πρόκειται για συντηρητικούς υπολογισμούς( άρα δεν είναι καταστάσεις πάντοτε γνωστές και αποδεκτές από όλους) και αυτό , συνδυαζόμενο με το γεγονός ότι όλα αυτά τα εμφανίζουν παιδιά με φυσιολογική Νοημοσύνη, μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε ότι αργεί αρκετά η χρονική στιγμή κατά την οποία :
α. ο γονέας θα απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό
β. το Σχολείο θα παραπέμψει το μαθητή σε κάποια Υπηρεσία για περαιτέρω διερεύνηση των δυσκολιών που εμφανίζει.
Ένα πολύ σημαντικό θέμα που ξεφεύγει συχνά από τους μεγάλους, είναι ότι σε όλο το διάστημα που μεσολαβεί, από την εμφάνιση της όποιας δυσκολίας μέχρι την επίσκεψη στον ειδικό( και το σωστό χειρισμό από κει και πέρα), όλοι ζητούν από το ίδιο το παιδί ευθύνες για την σχολική του επίδοση. Οι απαιτήσεις αυξάνονται, το παιδί επιπλήττεται, γίνονται λανθασμένοι χειρισμοί( ταξίματα αν το παιδί εμφανίσει καλύτερη επίδοση, άδικες τιμωρίες, συχνά αντιθετική συμπεριφορά των γονέων, πιθανή απόρριψη του παιδιού από συμμαθητές, κα), που ως μόνο αποτέλεσμα έχουν την αύξηση άγχους του παιδιού και την αισθητή μείωση της αυτοεκτίμησής του.
Είναι κοινό μυστικό στην Ελληνική κοινωνία, ότι οι καλοί βαθμοί και οι ΄΄ βάσεις΄΄ , είναι προάγγελος επιτυχίας.
Άλλο ένα μυστικό, πολύ πιο δυσάρεστο , είναι ότι το Ελληνικό Σχολείο, κινείται λαθοκεντρικά και δε διαθέτει πολύ χώρο και χρόνο σε όποιο μαθητή δεν ταιριάζει γάντι στο Σύστημα. Συχνά μοιάζει το σχολείο να ζητά από ένα πουλί να κολυμπήσει και από ένα ψάρι να πετάξει , όπως έλεγε και ο Αινστάιν- κακός μαθητής και αυτός! Η τακτική της εξομοίωσης όλων των παιδιών και της προσαρμογής τους σε ένα στενόμυαλο εκπαιδευτικό σύστημα, αδικεί και περιφρονεί την υπέροχη μοναδικότητα του καθενός. Για το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα , θα σας πικράνω περισσότερο, άλλη φορά!
Θεωρώ ότι σημαντικότερο όλων, είναι να μεγαλώνουν τα παιδιά σε ένα περιβάλλον αποδοχής, υποστήριξης, εγκαρδιότητας, ορθής καθοδήγησης και όχι μόνο αυτοσκοπού κατάκτησης υψηλής βαθμολογίας. Χρειάζεται να παρέχουμε στα παιδιά το σύνολο των παραγόντων που τα καθιστούν ικανά να καλλιεργήσουν αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση και έτσι να εξελιχθούν σε ενήλικες με αυτάρκεια, χαρούμενους και δημιουργικούς.
Δική μας εκτίμηση είναι, ότι πέραν των άλλων ιατρικών ελέγχων , από τους οποίους θα περάσουν τα αξιολάτρευτα πιτσιρίκια σας, θα ήταν καλό να τύχουν και μιας αξιολόγησης Σχολικής Ετοιμότητας.
Θώμη Κουμπούρα
Leave a reply →